معرفی کتاب مطالعات فرهنگی با عنوان فرعی فرهنگ عامه

کتاب مطالعات فرهنگی با عنوان فرعی درباره فرهنگ عامه از جان استوری، ترجمه حسین پاینده است که در بهار 1386 توسط انتشارات آگه به چاپ رسیده است. این کتاب نخستین بار در سال 1996 منتشر گردید و در دانشگاه های انگلستان به سرعت در فهرست کتاب های مرجع برای درس های مطالعات فرهنگی قرار گرفت. اقبال گرمی که در مراکز علمی به کتاب حاضر شد، نویسنده آن را به صرافت ویراستی جدید انداخت که در سال 2003 منتشر گردید. این کتاب از 8 فصل تشکیل شده است، فصل اول پیشگفتار می باشد که در این قسمت نکاتی درباره کتاب و همچنین توضیحاتی درباره مطالعات فرهنگی و فرهنگ عامه داده شده است که در حقیقت هدف از آنها معرفی طیفی از نظریه ها و روش هایی است که در مطالعات فرهنگی به منظور پژوهش درباره فرهنگ عامه معاصر مورد استفاده قرار گرفته اند.

در فصل دوم به تلویزیون پرداخته شده است،اینکه تلویزیون عامه پسندترین جلوه فرهنگ در قرن بیست و یکم است و بی تردید می توان گفت در سرتاسر جهان مردم برای گذراندن اوقات فراغت خود بیش از هر کار دیگری برنامه های تلویزیون را تماشا می کنند. در این میان سه مرحله که ازدریافت پیام شروع تا به تفسیر و مقاومت آنها می انجامد توسط استوارت هال مطرح شده است. در این فصل به مخاطب به عنوان موجودی فعال نگریسته شده است که خود می تواند در دریافت، تجزیه و تحلیل آنها اثر داشته باشد و چه بسا گاه امور زمینه ای در فرایند اخذ پیام ها اثر گذار می باشند.

در فصل سوم به بحث درباره داستان های عامه پسند پرداخته شده است، این فصل به چهار رهیافت عمده در تحقیق راجع به داستان­های عامه پسند در مطالعات فرهنگی می­پردازد.این چهار رهیافت عبارتند از قرائت نشانه گرایانه، نظریه دریافت، شکل بندی قرائت و فمنیسم و خواندن داستان عاشقانه.

در فصل چهارم به فیلم های عامه پسند اشاره شده است، مطالعه درباره ی فیلم منشا طیف گسترده ای از نظریه ها و روش های تحلیلی بوده است. فیلم ها را بر حسب این موضوع مطالعه کرده اند که به منزله شکلی از هنر واجد چه توانمندی های بالقوه ای است. همچنین فیلم را بر حسب تاریخ آن مطالعه کرده اند، تاریخی که بصورت بهره هایی از یک سنت ریشه دار باز گفته شده است یا برحسب مهمترین فیلم ها و هنر پیشه های مشهور آنها کدامند تقسیم بندی کرده اند. همچنین فیلم را از نظر فناوری بی ثبات تولید آن مورد بررسی تحلیلی قرار داده اند، برخی نظریه پردازن فیلم را به منزله مصداقی از صنعت فرهنگ سازی تقبیح می­کنند، برخی دیگر فیلم ها را به عنوان حوزه اصلی ذهنیت فردی و هویت ملی مورد بحث قرار داده­اند.

در فصل پنجم به بحث درباره روزنامه­ها و مجلات عامه پسند پرداخته شده است، در این بین به مجلات زنان و دختران پرداخته شده است که اشاره به این دارد که در حقیقت این مجلات تصاویری کلیشه ای از زنان ارائه می دهند مثلا انها را در نقش خانه دار، همسر و کد بانویی، آشپز ، مطیع بودن و ... نشان می دهند.

در فصل ششم نیز به موسیقی عامه پسند پرداخته شده است در این فصل نسبت به موسیقی عامه پسند آدورنو سه نکته را مطرح می کند1- موسیقی عامه پسند هنجارین شده است2- گوش سپاری بسیار منفعلانه را ترویج می­کند و 3- به مثابه عامل تحکیم بخش اجتماعی عمل می­کند.

در فصل هفتم نیز به مصرف کالا در زندگی روز مره اشاره شده است. از اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 مصرف کالا در مباحث مربوط به تکوین جامعه مصرفی به یک موضوع فرهنگی تبدیل شد. سپس در پژوهش های دهه 1970 در خصوص اینکه پاره فرهنگ­ها چگونه از کالا برای تولید معانی بدیل و متعارف استفاده می­کنند موضوع مصرف در مطالعات فرهنگی به نحو کاملا بارزی مورد توجه قرار گرفت.

در فصل هشتم نیز به جهانی شدن و فرهنگ عامه اشاره داردو برای آن تعاریف مختلفی مطرح شده است، مهمتر آنکه آن منجر به انقباض زمان و مکان نام گرفته است. سه دیدگاه پروسه­ای- پروژه­ای و دوگانگی در مورد جهانی شدن وجود دارد که در این فصل به جهانی شدن به عنوان پروژه نگریسته شده است که منظور از آن آمریکایی شدن، غربی شدن و... است، به گون­ه­ای که کشورهای قوی به انتقال فرهنگ خود به سایر کشورها می­پردازند.